Dostępne także w wersji elektronicznej!

Kup w Virtualo - kliknij tutaj! | Kup w Nexto - kliknij tutaj!

Tajemnica Starego Witraża to cykl opowieści o niezwykłych przygodach grupy nastolatków, w której prym wiedzie dziewczyna o nadnaturalnych zdolnościach. Marta urodziła się w Polsce, ale całe życie mieszkała poza jej granicami. Pewnego razu przyjeżdża na wakacje na Warmię i tam pozostaje pod opieką wujka Jurka - starszego pana, ojca chrzestnego swojego taty. Wraz z wnukami gospodarza mieszka w domu pełnym antyków i dzieł sztuki, w domu, gdzie tchnienie tajemnicy zieje z każdego kąta.

Tom 1 - Trzy krople życia

W domu nad jeziorem bohaterka spotyka Helenę, dziewczynę z przeszłości. Razem z nią i wnukami wujka Jurka - Alicją i Kacprem - rozwiązuje tajemnicę starego witraża. Ich wspólne perypetie sprawiają, że w życiu samotnych dotychczas nastolatków pojawia się i cementuje nowa jakość: przyjaźń... i to taka, dla której warto zaryzykować.

"Tajemnica Starego Witraża" na Facebooku

Recenzja czytelnika

Kacper

Na Mikołajki dostaliśmy wraz z siostrą dwa pierwsze tomy "Tajemnicy Starego Witraża", ale ze względu na nasze obowiązki szkolne to nasza mama przeczytała je pierwsza - bardzo szybko! Siedziała wieczorami i nie mogła się od nich oderwać. Ciągle też mówiła o tym, że powstałby świetny film na podstawie tych książek, a nawet serial!

Gdy jej słuchałem, jak najszybciej też chciałem je przeczytać. Mimo musu czytania lektur nie wytrzymałem i wieczorami czytałem "Tajemnicę". Książka mnie naprawdę wciągnęła. Bardzo spodobał mi się temat magii, zaklęć, tajemniczych zagadek-wierszy, które trzeba było rozwiązać. Czytając, wyobrażałem sobie tańczące kolory witraża podczas wschodu słońca rozświetlające wszystko, co było wokół...

Moja siostra Oliwia też już chce czytać "Tajemnicę", bo uwielbia koty. Gdy opowiedziałem jej o Zjawie, która raz jest w rzeczywistości, a raz na obrazie, tym bardziej się do tego zapaliła. Ale musi poczekać - teraz książkę czyta babcia!

____________________________________________________________

Recenzja na fan page'u Ogród Kwitnących Myśli - pełny tekst recenzji TUTAJ

Przyszło mi do głowy, że po raz kolejny sprawdza się powiedzenie „Cudze chwalicie, swego nie znacie”. W księgarniach nie brakuje bowiem pełnych magii opowieści zagranicznych pisarzy, tymczasem mamy kapitalną serię napisaną przez polską autorkę!

Już choćby to, jak pięknie książka jest wydana, sprawia, że ręce same się po nią wyciągają. Od dzieciństwa pozostał mi sentyment do baśni i magii, a zatem również do książek, które ową magię i baśniowy świat pokazują. „Tajemnica Starego Witraża” wprowadza w klimat opowieści już samą okładką oraz pięknymi ilustracjami Szymona Zaremby. Otwierając książkę, od razu poczułam się trochę tak, jakbym wchodziła do zaczarowanego ogrodu, w którym wszystko może się zdarzyć. Opowieść zaczyna się w momencie przyjazdu do wujka Jurka nastoletniej Marty. Dziewczynka dotąd mieszkała głównie zagranicą, nie do końca więc rozumie, skąd decyzja rodziców o umieszczeniu jej u praktycznie nieznanego ojca chrzestnego swojego taty. Nie buntuje się jednak, tylko od pierwszych chwil stara się odnaleźć w świecie swojego wujka i w jego pięknym, wypełnionym antykami, bibelotami i muzyką poważną domu. To, co mogłoby się wydawać zetknięciem dwóch zupełnie różnych światów z góry skazanym na porażkę, szybko okazuje się być początkiem niezwykłej przygody. Czego tutaj nie ma! Są gadające koty, jest pewna stara szafa z książkami, tajemnicą i dość nietypową lokatorką. Jest piękny, tajemniczy witraż w ogrodzie, który jak magnes przyciąga grą światła i kolorów wszystkich przebywających w pobliżu. Czy aby tylko tym?! Jest pewna stara historia, dom, który kiedyś spłonął. Rzucona nierozważnie klątwa i jej bolesne skutki. Jest tajemniczy krzew róży i dramatyczna historia miłosna, której konsekwencje wymykają się prawom czasu i przestrzeni. Jest ciemny, groźny las kryjący straszną tajemnicę. Są wreszcie tytułowe trzy krople życia: tajemnicze kryształy o magicznych właściwościach. Sami przyznajcie, że już tylko te składniki wystarczyłyby w zupełności na w pełni udaną, niczym wyrośnięta wielkanocna baba, magiczną opowieść. Ale to jeszcze nie wszystko!

Dla mnie wielką zaletą książki jest jej uniwersalne przesłanie o magii ukrytej w codziennym życiu. O pięknie, którego warto szukać. O umiejętności patrzenia na świat oczami zdolnymi do zachwytu. O nieprzemijającej wartości literatury (w końcu nie na darmo Helenka tak pilnuje swojej szafy z książkami ;)!). Mówi o tym do dzieci, bohaterów „Tajemnicy Starego Witraża”, wujek Jurek, który sam nigdy nie stracił zdolności patrzenia na świat jako na miejsce pełne cudów: „Zapamiętajcie, dzieci, na zawsze (…) Życie bez magii jest szare i smutne. I jeśli nawet nie wiedzie się nam jak w bajce, to czasem trzeba dać się oczarować, poddać się magii, żeby życie znów nabrało barw. (…) Magia jest wszędzie. (…) W muzyce, w książkach i w każdej innej sztuce. Wystarczy się tylko rozejrzeć”. (str. 322) Polecam Wam gorąco „Tajemnicę Starego Witraża”! I tak naprawdę polecam ją jako piękny prezent nie tylko dla dzieci według metryki, ale dla tych wszystkich, którzy zachowali w sobie coś z dziecka i nie zatracili zdolności do patrzenia na świat jako miejsce pełne cudów.

_____________________________________________________________

Recenzja na fan page'u Książka zamiast kwiatka - pełny tekst recenzji TUTAJ

Rewelacyjna powieść. Marta, dwunastolatka przyjeżdża do starszego pana, mającego dom nad jeziorem. To stary, tajemniczy, wypełniony antykami budynek. Od pierwszej nocy Marta napotyka na dziwne zjawiska. Znajduje błękitne szkiełko, dzięki niemu może rozmawiać z kotami. W jej pokoju, w starej szafie wypełnionej książkami, mieszka duch dziewczynki, Heleny, która jest strażniczką książek. Nieopodal domu, w miejscu po spalonym domu Marta odkrywa przepiękny witraż. Dziewczynka ma dar, widzi i czuje więcej niż inni ludzie. Czy uda jej się odkryć tajemnice, pomóc tym, którzy czekają na to od stu lat?
Wspaniała powieść, przesiąknięta magią, legendami. Cudowne opisy, wciągająca intryga. Nie przepadam za fantastyką, ale ta powieść mnie zauroczyła. Dziwię się, że autorka nie zajęła w polskiej literaturze miejsca autorki Harry'ego Pottera. Najwyższa ocena za pomysł, mistrzowskie wykonanie i umiejętność połączenia współczesności z historią. Gorąco polecam, nie tylko młodym czytelnikom.