Korzenie są wyborem autorskim z wielu artykułów, zamieszczonych przez Farona w czasopismach i periodykach. W odróżnieniu od wielu swoich kolegów-profesorów ma on bowiem "lekką rękę" do pisania... Korzenie, wzruszająca opowieść o wtajemniczeniach rodzinnych, pierwszych widnokręgach i pierwszych rytach na duszy chłopca z Czarnego Potoka, któremu pisana była osobliwa, niewolna od ostrych zakrętów kariera.

(Józef Baran)

("Dziennik Polski" 1997, nr 27

Sięgają te korzenie do samego źródła, do nagusieńkiej ziemi chleborodnej, która rodzi źdźbło, tę drobinkę i potęgę zarazem, gdy sie je pomnoży i przemieni w chleb. Sięgają ludzkich losów w jego rodzinnym Czarnym Potoku i okolicy.
 Bolesław Faron nie napisał tej książki chłodnym, sprawozdawczym piórem. To pióro prowadzone przez pamięć przenikniętą uczuciem, wiernością. Wiernością, która nie przybladła wskutek koniecznej rozłąki, zamieszkania w dużych miastach i pracy na odpowiedzialnych stanowiskach w dziedzinie nauki, oświaty i kultury.

 (Julian Kawalec)