Książkę przeznaczono przede wszystkim dla rodziców dzieci z mutyzmem wybiórczym, a także dla ich nauczycieli i specjalistów. W Polsce jest dostępnych niewiele pozycji, w których czytelnik znajdzie nowoczesne podejście do mutyzmu wybiórczego (MW). Angielska i amerykańska literatura nie jest dostępna dla wszystkich, dlatego też wielu rodziców, nauczycieli czy specjalistów wciąż uważa, że skoro dziecko rozmawia w domu, w szkole na przerwie czy w gabinecie, to na pewno nie ma żadnego zaburzenia.

Dlaczego książka ta jest przeznaczona dla rodziców? To właśnie oni często zadają sobie pytanie, dlaczego moje dziecko, które w domu rozmawia i świetnie się bawi, po przekroczeniu progu przedszkola/szkoły milknie. Na początku trudno im to zaakceptować. Czasem słyszą uwagi typu: pewnie dziecko nie mówi, bo rodzice mu nie pozwalają, manipuluje otoczeniem, wybiera sobie osoby do rozmowy, nie lubi tej cioci czy nauczycielki. Rodzice z takimi komentarzami muszą się zmagać nie tylko w przedszkolu, szkole, u lekarza, ale i w rodzinie. Niestety, nawet rodzina nie rozumie problemów dziecka, uważa, że dziecko ma taką fanaberię. Wszyscy muszą zrozumieć istotę tego zaburzenia, żeby na co dzień nie szkodzić dziecku swoim zachowaniem, tylko go wspierać i pomagać.

Dlaczego książka ta jest przeznaczona dla nauczycieli i specjalistów? Otóż jako osoby pracujące z dziećmi i młodzieżą powinni znać niepokojące objawy, które sugerują nieprawidłowości w rozwoju. Muszą także zwracać uwagę na wszelkie zachowania, które nie są typowe.

Z doświadczenia wiemy, że termin „mutyzm wybiórczy” jest czymś nowym nawet dla wielu specjalistów (psychiatrów, psychologów, logopedów, pedagogów), którzy do tej pory nie spotkali dziecka z taką diagnozą bądź nie potrafili właściwie sklasyfikować występujących u niego objawów. Diagnozując dziecko z MW, specjaliści powinni mieć wystarczającą wiedzę na temat istoty zaburzenia i samego przebiegu terapii. Ponadto niektórzy nauczyciele nie mogą zrozumieć, dlaczego uczeń na lekcji nie odpowiada na pytania, nie rozmawia z nauczycielami, z rówieśnikami, a czasem na przerwie buzia mu się nie zamyka. Twierdzą, że uczeń ten manipuluje otoczeniem i mówi tylko wtedy, kiedy chce lub gdy ma coś do przekazania, np.: „jakby wiedział, to by odpowiedział”.

Słowo od Autorki:

"Pierwsze dziecko, które wyprowadziłam z mutyzmu wybiórczego, spotkałam kilka lat temu, rozpoczynając pracę w jednym z przedszkoli. Marta trzeci rok uczęszczała do przedszkola i nie powiedziała w nim ani jednego słowa. Oprócz opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej dziewczynka nie otrzymała żadnej pomocy, nie była też objęta terapią. Po otrzymaniu zgody od rodziców na terapię w przedszkolu, korzystając ze swojej wiedzy typowo medycznej oraz literatury angielskiej i amerykańskiej, zaczęłam intensywnie pracować z dzieckiem. I tak cała terapia trwała cztery miesiące (od września do grudnia). Pod koniec grudnia dziewczynka rozmawiała już z całą grupą i ze wszystkimi w przedszkolu. Był to wielki sukces Marty, mój i zaangażowanych w działania nauczycieli przedszkola. Kolejne dzieci z objawami mutyzmu wybiórczego, na które trafiłam w przedszkolach, nie musiały już tak długo jak Marta czekać na właściwą terapię. Szybko były wstępnie przeze mnie badane i bez formalnej diagnozy w ciągu trzech, czterech miesięcy pozbywały się lęku przed mówieniem, oczywiście z moją pomocą. Ponadto muszę zaznaczyć, że studia medyczne oraz późniejsze studia podyplomowe, mnogość szkoleń i kursów doskonalących wyposażyły mnie w wiedzę, która jest niezbędna do pracy z dziećmi z wadami wymowy, mowy (jąkanie) czy z problemami w komunikowaniu się. Pragnę również nadmienić, że logopedzi coraz częściej muszą pracować z dziećmi nieśmiałymi, wycofanymi i takimi, które mają świadomość istniejących problemów z wymową, ale nie są zbyt chętne do długofalowej pracy. Zrozumienie, życzliwość i empatyczne podejście to podstawa dla każdego specjalisty, który chce pracować z dziećmi.

(...) książkę tę adresuję do tych osób, które w jakimś stopniu zetknęły się z problematyką MW, a więc przede wszystkim do rodziców, logopedów, psychologów, pedagogów i nauczycieli. Trudno jest pogodzić oczekiwania tak zróżnicowanego grona ewentualnych czytelników. Starałam się więc napisać przystępny tekst, dbając przy tym o jego walory naukowe. Jednocześnie bazując na swoim doświadczeniu w terapii dzieci z MW, w książce wykorzystałam konkretne przykłady, dzieląc się z czytelnikami swoją wiedzą teoretyczną i praktyczną".